نظریه رشد متعادل اقتصادی اولین بار در دهه ۱۹۵۰ مطرح شد .زیر بنای این نظریه اعتقاد به صرفه جویی های خارجی ، وابستگی افقی و متقابل تقاضا در بخش های مختلف اقتصادی است .نظریه رشد متعادل اقتصادی برای از بین بردن دورهای باطل فقر در کشورهای در حال گذر پیشنهاد می کند :سرمایه گذاری های متقارن و همزمان در طرح های متعدد اقتصادی ـ اجتماعی صورت گیردتا از طریق ایجاد درآمد برای افرادی که در بخش های مختلف فعالیت می کنندتقاضا برای تولیدات سایر بخش ها ایجاد و بازار وسیعی برای کلیه کالاها و خدمات فراهم گردد .
مدیریت از دید کارکردی شامل وظایفی :همچون برنامه‌ریزی، تصمیم‌گیری، سازماندهی، نوآوری، هماهنگی، ارتباطات، رهبری، انگیزش و کنترل می‌گردد.این نوع تعاریف از مدیریت اگر چه با کمی و کاستی یا فزونی‌هایی در واژه‌های بیان‌کنندهٔ وظایف روبروست،اما به نظر روان‌تر از تعاریفی است که می‌کوشند مدیریت را محصور به یک ویژگی خاص نمایند یا ارزش فلسفی خاصی به مفهوم بیفزایند.با این‌حال، تعاریف متعدد از مدیریت با توجه به کارکردهای آن از سوی محققانی چون فایول یا گیولیک دارای تفاوت‌هایی استکه به‌سادگی نمی‌توان از آنها گذر کرد.
در یک اقتصاد با جمعیت بسیار زیاد به محصولات متعدد و متنوعی نیاز است تا به خواسته های مختلف پاسخ داده شود.در نتیجه می باید تولیدات متنوع شده و تخصص در تولید به وجود آید.کشاورزان بیشتر از مصرف خود و خانواده و حتی روستای خود تولید می کنند ،تا با فروش آن به صنعتگران و مبادله با کالاهای صنعتی نیاز خود و طرف معامله را برآورده کنند.به پزشک ها و معلمان بابت خدماتشان پول پرداخت می شودو آن ها با کسب این درآمد غذا ، اتومبیل ، پوشاک و دیگر وسایل مورد نیاز خود را خریداری می کنند.وقتی که تخصص مطرح می شود ، مبادله اجتناب ناپذیر خواهد بود .
بانکها با ایجاد حساب جاری این فرصت را در اختیار مشتریان قرار داده اند که بتوانند بوسیله چک در هر زمان از حساب خود برداشت نمایند .در دنیای امروز چک به روش اصلی پرداخت تبدیل شده و روز به روز استفاده از آن گسترش می یابد .چک باعث افزایش امنیت انتقال پول و صرفه جویی در حمل وجه نقد شده است.بانک ها به حساب های جاری بهره پرداخت نمی کنند ولی بابت انتفال پول از طریق چک از یک حساب به یک حساب دیگر کارمزد دریافت می کنند .
عملیات تجارتی به اقداماتی گفته می شود که از نظر قانون , معاملات تجارتی محسوب می شود و ما آنها را عملیات تجارتی می نامیم .به طور کلی عملیات تجارتی بر دو نوع هستند ، عملیات ذاتی تجارتی و عملیات تبعی تجارتی.اعمال تجارتی ذاتی یا اصلی عبارت است از :معاملاتی که به خودی خود و صرف نظر از اینکه چه کسی آن را انجام می دهد تجارتی محسوب می شود .اما اعمال تجارتی تبعی ، به معاملاتی اطلاق می شود که خود آنها اصولا و ذاتا تجارتی نیستندولی اگر تاجر آنها را انجام دهد ،به اعتبار و به تبع تاجر بودن شخص ، تجارتی محسوب می گردند .
فعالیت اولین بانک و بانکداری در ایران از قرون وسطی تا اوایل قرن نوزدهم منحصر به فعالیت های صرافی بود . صرافی های بزرگ در ایران در مراکز تجاری عمده مانند : تبریز ، تهران ، اصفهان و . . . آن دوره وجود داشتند . به دلیل عدم وجود بانکهای دولتی و خارجی ، نقل و انقال وجوه در داخل یا در خارج توسط صرافان انجام می گرفت .
بانک مرکزی یک نهاد پولی دولتی می باشد که اصلی ترین هدف بانک مرکزی اجرای سیاست های پولی می باشد که برای انجام این کار باید با دولت ارتباط تنگاتنگی داشته باشد . پس هدف بانک مرکزی ، حداکثر کردن سود یا رقابت برای جذب مشتری با بانک های تجاری نیست و فعالیت های بانک مرکزی شدیدا تحت کنترل دولت می باشد .
ﺩﺭ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﺷﺮﮐﺖ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﺸﺪﻩ ﻭلی ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻣﺪﻧﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺎﺩﻩ ۵۷۱ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻃﺮﯾﻖ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ : ﺷﺮﮐﺖ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺣﻘﻮﻕ ﻣﺎﻟﮑﯿﻦ ﻣﺘﻌﺪﺩ ﺩﺭ ﺷﯽﺀ ﻭﺍﺣﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﺍﺷﺎﻋﻪ. ﺷﺮﮐﺖ ﺟﻤﻊ ﺁﻥ ﺷﺮﮐﺘﻬﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺍﻧﺒﺎﺯ ﮔﺸﺘﻦ, ﺍﻧﺒﺎﺯﯼ. لغت نامه ﺩﻫﺨﺪﺍ ﺷﺮﮐﺖ ﺭﺍ ﺷﺮﯾﮏ ﺷﺪﻥ,ﺍﻧﺒﺎﺯ ﮔﺸﺘﻦ, ﻣﺸﺎﺭﮐﺖ ﺍﺗﺤﺎﺩﯾﻪ ﭼﻨﺪ ﮐﺲ ﺑﺮﺍﯼ ﻏﺮﺽ ﯾﺎ ﻧﻔﻌﯽ ﺧﺎﺹ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﺮﺩ. ﻭ ﺩﺭ ﺍﺻﻄﻼﺡ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺣﻘﻮﻕ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻟﮏ ﯾﺎ ﻣﺎﻟﮑﺎﻥ ﻣﺘﻌﺪﺩ ﺩﺭ ﺷﯽ ﯾﺎ ﺍﺷﯿﺎ ﻣﻌﯿﻦ ﺑﻨﺤﻮ ﺍﺷﺎﻋﻪ.
یکی دیگر از مصادیق حقوق مالی تجارتی عبارت است از اسم تجارتی که جزو مایه تجارتی محسوب می گردد و قابل نقل و انتقال و خرید و فروش است . در قانون تجارت مواد ۵۷۶ الی ۵۸۲ از باب چهاردهم به «اسم تجارتی» اختصاص یافته است .اسم تجارتی دارای اهمیت زیادی است : زیرا ممکن است کالای بسیار مرغوبی که در بازار خریدار زیادی دارد تحت نام مخصوصی ارائه شود و اشخاص صرفا به اعتبار آن ، محصول را خریداری نمایند .
